Podczas ostatniego Posiedzenia Zarządu Powiatu Sokólskiego (09.08.2019r) odbyło się Uroczyste Pożegnanie Wojciecha Obiały który odszedł na emeryturę. Wszyscy współpracownicy podziękowali mu za wiele lat pracy na rzecz Powiatu Sokólskiego.
Dziś, po 48 latach pracy przechodzi Pan na zasłużoną emeryturę, mógłby Pan nam opowiedzieć jak to się wszystko zaczęło ?
Pracę rozpocząłem 1 sierpnia 1971 roku, w tym budynku – wtedy pełnił on funkcję Prezydium Powiatowej Rady Narodowej. Pracowałem w nim jako instruktor w wydziale rolnictwa. 9 sierpnia 2019 roku kończę pracę w tym samym budynku i na tym samym piętrze. Jak wspomniałem, pracę rozpocząłem w Prezydium Powiatowej Rady Narodowej- pracowałem rok, po czym poszedłem do wojska na okres dwóch lat, gdzie ukończyłem Szkołę Podoficerską. Po powrocie z wojska w kwietniu 1974 roku podjąłem pracę w Powiatowym Zarządzie Dróg Lokalnych jako Kierownik budowy, pracowałem tam przez okres dwóch lat. Następnie rozpocząłem pracę w Urzędzie Gminy w Kuźnicy w którym to pracowałem do 1990 roku. W związku z zarządzeniem Wojewody Białostockiego pracownicy wszystkich gmin powiatu zostali przeniesieni do Urzędu Rejonowego- pracowałem tam do 1 stycznia 1999 roku a następnie aż do dnia dzisiejszego byłem Dyrektorem Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie.
Jakie refleksje przynosi ten ważny dzień ?
Wydaję mi się, że po 48 latach pracy emerytura mi się należy i czas najwyższy odpocząć. Zawsze powtarzałem: „STAWIAMY NA MŁODZIEŻ”. Cieszę się że doczekałem tej emerytury. Widzę teraz że bardzo dużo młodych ludzi podjęło pracę w urzędzie i bardzo się z tego cieszę.
Jak pan będzie wspominać pracę?
Stworzyłem bardzo dobrą ekipę pracowników. Większość z nich pracuje dotychczas. Razem realizowaliśmy bardzo trudne zadania. Zajmowaliśmy się m.in. osobami niepełnosprawnymi, rodzinnymi domami dziecka, w ostatnich latach również studentami niepełnosprawnymi którym dopłacaliśmy do czesnego. Cieszę się, że przez okres swojej pracy mogłem pomóc tak dużej ilości osób niepełnosprawnych realizując m.in. takie zadania jak bariery architektoniczne, łazienki, likwidacja progów, podjazdy oraz samochody dostosowane do przewożenia osób niepełnosprawnych. Jestem bardzo wdzięczny swoim współpracownikom.
Czego mógłby Pan życzyć przyszłemu Dyrektorowi ?
Moją następczynią jest Pani Alicja Rysiejko z którą pracowałem przez kilka ładnych lat. Była ona również wicestarostą przez dwie kadencje i nadzorowała pracę Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie. Bardzo dobrze zna naszą pracę. Pani Alicji powiedziałem że „zostawiam jej bardzo dobrą załogę, która jest kompetentna, wykształcona i bardzo dobrze przygotowana”.
Życzymy panu aktywnej i przyjemnej emerytury 🙂
KG
